ข้อห้าม ในเขตอุทยาน เที่ยวเกาะแบบรักโลกกับแพม ข้อห้ามดังกล่าว มีความเคร่งครัดมากโดยเฉพาะเขตอุทยาน มาช่วยกันดูแลสอดส่อง หวงแหนทรัพยากรธรรมชาติของบ้านเรากัน

ใส่ใจ

ใส่ใจสิ่งแวดล้อม หลายคนอาจะเกิดคำถามว่าทำไมห้ามนั่นห้ามนี่ ทำไมมีข้อบังคับเยอะจัง ถ้าเราไม่เป็นส่วนหนึ่งในการรักษาสิ่งแวดล้อม ต่อไปความสวยงามก็จะไม่มี เที่ยวเกาะทางทะเลใต้ก็คงเหมือนไปเที่ยวบางแสน เพราะสิ่งมีชีวิตทางทะเลมีความเปราะบาง และถูกทำลายได้ง่าย

รักโลก

ทัวร์แพมรักโลก รักสิ่งแวดล้อม ทัวร์ท้องถิ่นของคนในพื้นที่ที่รักความสวยงามของธรรมชาติและสิ่งแวดล้อม ด้วยเรือหางยาวแบบชาวบ้านของกระบี่ เกาะพะงัน และภูเก็ต การอุดหนุนทัวร์ก็เป็นการส่งเสริมชุมชน นอกจากสร้างรายได้แล้ว ยังสร้างการตะหนักถึงสิ่งแวดล้อมที่ต้องรักษาให้กับความสวยงามของเกาะ เพื่อให้นักท่องเที่ยวได้มาชื่นชมความสวยงาม และให้คนรุ่นหลังได้มีโอกาสชมสวยงามต่อไป เพราะหากไม่มีทัวร์ ชาวบ้านไม่ได้ให้ความสำคัญ ก็จะทิ้งขยะโดยขาดจิตสำนึก ซึ่งขยะส่วนใหญ่ก็มาจากเรือของชาวบ้าน จากชาวบ้านที่มาจับสัตว์น้ำ และขยะตามบ้านที่ถูกน้ำทะเลพัดไปมา

และสำหรับทัวร์หรู ที่ได้เลือกแล้วว่ารักโลก รักสิ่งแวดล้อม ด้วยไกด์คนในท้องถิ่นบ้านเกิดที่รักและหวงแหนในทรัพยากรธรรมชาติ การจัดการที่คำนึงถึงสิ่งแวดล้อม และการเก็บขยะอยู่ตลอดเวลา เพื่อให้ทุกคนได้มาชมความสวยงามอยู่ตลอด เช่น ทัวร์เกาะราชาน้อยของซีสตาร์ที่ต้องเก็บขยะที่หาดตลอด เพราะด้วยขยะที่พัดมาจากที่อื่น และทัวร์สิมิลันจากแฟนแทซทิคที่พี่แนนซี่ให้ข้อมูลเน้นเรื่องการล้างทรายปะการัง เรื่องกฏและข้อห้าม เหตุผลที่มีกฏ และอื่นๆ เพื่อให้เข้าใจได้อย่างถูกต้อง และทัวร์สิมิลันจากซีสตาร์ที่พี่น้อยและเวย์ให้ข้อมูลเรื่องการรักษาธรรมชาติตลอดการเดินทาง และให้ช่วยกันสอดส่อง ติเตียนนักท่องเที่ยวคนอื่นที่เก็บเปลือกหอยกลับบ้าน และยังมีกิจกรรมเก็บขยะบนหาดขึ้นเรือ เพื่อแลกกับของฝากเป็นโปสการ์ด

การไปจอยทัวร์ยังช่วยสิ่งแวดล้อม เพราะไปหลายคนในลำเดียวกัน ทัวร์ก็ช่วยกันลดพลังงานเชื้อเพลิงด้วย เช่น ไปเกาะสิมิลัน จากเดิมใช้เวลาถึงเกาะ 1 ชั่วโมง 10 นาที ก็เป็น 1 ชั่วโมง 20 นาที ช้าลงแค่ 10 นาที แต่ประหยัดน้ำมันไปหมื่นกว่าบาท การขับช้าลงและคงที่ ให้วิ่งเรียบขึ้น นั่งสบายขึ้น เรือบางลำเช่น ซีสตาร์จะมีป้ายบนเรือบอกข้อห้ามต่างๆ แต่มันก็ไม่ใช่ทุกลำ ทุกบริษัท ดังนั้นเราก็ต้องมาช่วยกันทำความเข้าใจว่ามีข้อห้ามอะไรบ้าง

ให้อาหาร

ห้ามให้อาหารสัตว์ สิ่งมีชีวิตในทะเล ตอนแพมไปเที่ยวทะเลแรกๆ แพมและทุกคนก็อยากได้รูปสวยๆ เมื่อถึงจุดดำน้ำคนเรือก็จะโยนอาหารมาล่อปลา ให้มาหาเรา อาจเป็นข้าว ขนมปัง หรือถั่ว เพียงแค่นิดเดียว ปลาก็จะมาเป็นฝูงเลย ทุกคนทั้งคนเรือรวมถึงไกด์น่าจะรู้ดีว่ามันผิดกฏหมาย แพมก็จะแซวเล่น ทุกคนก็จะจุ๊ๆ ไว้ คนไทยด้วยกัน เพื่อนกัน ปกติก็จะเกรงใจกัน ไม่ได้มีการติเตียนว่ากันว่าแบบนี้ไม่ถูกนะ แล้วแพมเห็นเขาถ่ายได้รูปสวยมาก แพมก็ไปถ่ายกับเขาด้วย ในช่วงแรกๆ แค่รู้ว่าห้ามให้อาหารปลา แต่ไม่ได้รู้รายละเอียดว่าทำไมลึกๆ เพราะไกด์ก็ไม่ได้บอก แต่เชื่อเถอะว่า มีแบบนี้เยอะมากๆ ออกเรือทุกวัน จะไม่เคยทำก็เป็นไรได้ยาก คนเรือมีหลายคน ไม่คนใดก็คนนึ่งทำ และไม่มีใครช่วยกันตำหนิกัน เมื่อไกด์ไม่ได้บอก หรือบอกไม่ละเอียดถ่องแท้ แพมเลยอยากให้ทุกคนเข้าใจว่าทำไมกฏของอุทยานทางทะเลถึงมีแบบนี้ แบบนั้นบ้าง

การให้อาหารปลา การล่อปลาจะทำให้ปลาจำนวนมากวิ่งเข้ามากินเหยื่อที่เราไปให้ คนเรือจะหย่อนเศษอาหารเพียงเล็กน้อยเพื่อล่อปลา แต่อาหารที่จำนวนน้อยกลับทำให้ปลาไม่ไปหาอาหารตามธรรมชาติเอง อาหารที่ให้ก็ไม่เพียงพอต่อจำนวนปลา และเมื่อถึงช่วงที่ไม่มีนักท่องเที่ยว เมื่อปลาเรียนรู้ว่าต้องมารอกินอาหาร แต่ไม่มีอาหาร ปลาก็ตาย หรือบนฝั่งที่ปลาตะกรับลายเสือ ปลาเพียงชนิดเดียวที่ว่ายแทบจะว่ายบนพื้นทรายที่เกาะไข่ ก็คาดเดาได้ว่ามาจากการให้อาหารหน้าหาด ทำให้เราว่ายน้ำ ถ่ายรูปสวยๆ กับฝูงปลาได้ แต่ก็ไม่มีใครได้ให้ความสำคัญถึงผลเสียต่อระบบนิเวศ

เก็บ

ห้ามเก็บเปลือกหอย ก้อนหิน ปะการัง ทราย เพราะเปลือกหอย เศษปะการังที่เราเห็นจะกลายเป็นเม็ดทรายในอนาคต ทรายที่เกาะบางเกาะเช่น เกาะสิมิลัน เกาะพีพี รอบทั้งเกาะพีพีเล อ่าวมาหยา อ่าวลิง โดยเฉพาะอุทยานแห่งชาติ จะเป็นทรายปะการัง ไม่เหมือนทรายที่อื่น ทรายจะนุ่ม เบา และละเอียดมาก เวลาเหยียบเท้าเราจะจมลงไปนิดนึ่ง เหมือนเหยียบอยู่บนหิมะ

ในแต่ละวัน นักท่องเที่ยวมาเยี่ยมชมความสวยงามของธรรมชาติมากมาย ถ้าเราเก็บเปลือกหอยคนละอัน เพียงไม่กี่วัน ก็จะไม่มีเปลือกหอยให้ชม ไม่มีทรายที่จะรอเกิดจากเปลือกหอยดังกล่าว นักท่องเที่ยวเวลามาเที่ยว ไม่ได้เอาไปเพียงอันเดียว แต่เก็บเอาเป็นถุง แพมก็เคยเห็น ถามว่ามีใครห้ามบ้างไหม ไม่ เพราะไม่ใช่หน้าที่องกรค์อะไรที่ต้องไปบอกนักท่องเที่ยว เขาก็เก็บอยู่อย่างนั้น คนในท้องที่เห็นก็ไม่ได้ห้าม มีแต่จะเก็บด้วยเพราะมีแต่เปลือกหอยสวยๆ แต่เมื่อเรารู้แล้ว เราก็ต้องช่วยกัน โดยเฉพาะถ้าเราเห็นชาวต่างชาติที่เก็บเปลือกหอย แพมเองก็ไม่ได้ตำหนิ ตอนนั้นแม่ป้านางนึ่งเก็บถุงใหญ่มาก ที่อุทยานแห่งชาติสิรินาถ คนก็เต็มหาดเลย ไม่มีใครว่าสักคน แพมก็ไม่กล้า เพราะหน้าหาดคนท้องถิ่นก็กำลังหาปลา ตกปลา ลากอวนปลาอยู่ บางทีเขาอาจจะไม่รู้ถึงสาเหตุว่าทำไม แพมก็เลยต้องมาเล่า เพราะเพื่อให้ความสวยงามยังคงอยู่ต่อไป ไว้ให้คนรุ่นหลังได้ชม

จับ

การจับปลา ตกปลาในเขตอุทยานไม่สามารถทำได้ แต่แพมก็เห็นมีบางที่ๆ คนเขาตกปลากันอยู่ หาปลา ลากอวนก็ยังมี ขายเป็นตลาดปลาใกล้เขตอุทยานก็ยังมี แต่ว่าไม่ได้ เพราะเขาหากินมาก่อนแล้ว อาจจะก่อนที่มีการจัดตั้งอุทยาน แต่เมื่อเป็นอุทยานแล้ว การจับสัตว์น้ำในเขต ทำให้สิ่งมีชีวิตในน้ำลดลง นักท่องเที่ยวก็น้อยลงไปด้วย

กันแดด

ห้ามกันแดดที่ทำลายปะการัง กันแดดที่ไม่ทำลายปะการังก็มี แต่เพราะแพมเป็นผู้ผลิตเครื่องสำอางแบรนด์แพมโบทานิค เครื่องสำอางแม้ไม่มีกันแดดที่ทำลายปะการัง ก็มีส่วนประกอบมากมายหลายชนิดอื่นๆ ที่เมื่อลงน้ำมันก็ละลายอยู่ในน้ำ ปะการังเมื่อได้รับสารเคมีนิดหน่อย มันก็ตาย แพมไปทะเลไม่ทากันแดด ไม่เคยทาเลย นอกจากช่วยปะการังแล้ว ยังดำสมใจ อิอิ อยากผิวแทนสวย จะได้หาผัวฝรั่งง่ายๆ

ขยะ

ห้ามทิ้งขยะ หลายคนทิ้งขยะมักง่าย ถ้าจะพูดว่าโดยเฉพาะคนท้องถิ่นก็ได้ เพราะต้องเข้าใจว่าคนที่มาเที่ยวทะเล คือ คนที่ชอบความสวยงามของธรรมชาติ โดยส่วนใหญ่เขาก็จะรักธรรมชาติอยู่แล้ว และอยากให้ธรรมชาติสวยงาม และก็จะมีปัญหากับคนในพื้นที่แทนถ้าพูดถึงเรื่องสิ่งแวดล้อม การทำลายธรรมชาติก็จะน้อยกว่า กลับกันคนในพื้นที่ที่เติบโตมากับธรรมชาติที่เห็นจนชินตา กลับไม่ได้ให้ความใส่ใจอย่างที่ควร คนไทยก็ชอบทิ้งของข้างถนน ขยะอะไรที่หล่นออกจากมือ จะเก็บขึ้นมาก็ยังไงอยู่ ถ้าดูจากขยะที่เกลื่อนหน้าหาด เราก็จะพอเห็นว่า ขยะส่วนใหญ่ไม่ใช่ของนักท่องเที่ยว แต่เป็นขยะจากเรือ จากของชาวบ้าน สินค้าอุปโภค บริโภคทั่วไป เช่น ขวดน้ำยาปรับผ้านุ่ม อวน กระสอบพลาสติก ขวดน้ำพลาสติก ขวดนม

ถ้าเราช่วยกันเปลี่ยนความคิดใหม่ ก็จะทำให้ธรรมชาติของเรามีความสะอาด สวยงาม

สมอ

ห้ามวางสมอเรือในเบตปะการัง การวางสมอเรือในเขตปะการัง เป็นการทิ้งสมอลงน้ำ จะโดนปะการังที่อยู่ในน้ำเสมอ การจอดเรือต้องผูกกับทุนผูกเรือ เป็นลูกลอยที่ออกแบบมาสำหรับผูกเรือโดยเฉพาะ มีสัญลักษณ์ที่แปลกตามองเห็นได้ง่าย ส่วนใหญ่จะทุ่นลูกลอยกลม เป็นสีแดงคาดแถบสีน้ำเงิน

แอลกอฮอล์

เครื่องดื่มแอลกอฮอล์เป็นที่ต้องห้ามในเขตอุทยาน ให้หลีกเลี่ยงการดื่ม หรือขาย หรือนำมา เพื่อไม่ให้เกิดปัญหาดังกล่าว

การปิดอุทยาน

เมื่อเราไม่ดูแล ธรรมชาติก็ถูกทำลายลงอย่างมาก ก็มีการจัดการโดยการปิดอุทยาน ทั้งตัวเราเองก็ไม่ได้เที่ยว ทัวร์ก็ไม่มีรายได้ เช่น อ่าวมาหยา ที่ปิดอยู่หลายปี กว่าจะได้เข้าชมอีก

ดูแล

ช่วยกันสอดส่อง ดูแล เพราะหลายที่ หลายบริษัท ทำลายสิ่งแวดล้อม แต่ก็ไม่มีใครอยากให้เกิด เป้นไปไม่ได้ที่ว่าบริษัทแบบพรีเมี่ยมจะไม่มีเหตุการณ์แบบนี้เกิดขึ้น เพราะคนเราไม่เหมือนกัน ถ้าเราเห็นเราก็ช่วยบอก เราเป็นเพื่อนกัน บอกดีๆ ก็ได้ ไม่ด่าไม่ว่ากันนะค่ะ กฏของทางอุทยานหากใครฝ่าฝืนก็จับได้ทันที แต่เราช่วยกันสอดส่อง เมื่อเราเห็นลักษณะดังกล่าวให้แจ้งเจ้าหน้าที่ของอุทยานมาจัดการ แต่เจ้าหน้าที่ก็น้อยเหลือเกิน เราคนไทยก็ต้องช่วยกันบอก ช่วยกันกล่าว ไม่ต้องถึงขั้นจับ ต้องปรับ เราก็ต้องเห็นใจคนเรือก็ทำงานหาเงิน บอกคราวหน้าเราก็ไม่ทำแล้ว เพราะแต่ก่อนเราก็ไม่รู้ ถึงแม้จะทำให้หลายคนไม่พอใจ ถ้ามันถูกต้องก็ต้องพูด แต่ตอนนี้กลับกลายเป็นว่า ต่างฝ่ายต่างคิดว่าตัวเองไม่ได้ทำ ทั้งๆ ที่มันเป็นเรื่องปกติไปแล้ว โดยเฉพาะการให้อาหารปลา ตอนนี้ทุกคนก็ช่วยกัน แต่สำหรับบางคนมันก้มีพลาดบ้าง การโดนบอกกล่าวไม่ได้เป็นการกลั่นแกล้งให้อีกบริษัทหนึ่ง แต่ให้มองว่าให้เราช่วยกัน ให้ทะเลไทยของเรายังคงสวยที่สุดในโลกในสายตานักท่องเที่ยว มาเที่ยวให้มันสวยจึ้งไปเลย เพราะตอนนี้นักท่องเที่ยวมาเขาไม่ค่อยไปเกาะกัน อาจจะเพราะไม่ได้มองว่ามันสวยคุ้มที่จะไปเที่ยว เขาเที่ยวหาดป่าตอง หาดกะตะ กะรน หาดอ่าวนาง หาดบางแสน พัทยา ระยอง สมุย พะงัน เกาะเต่า แค่นี้ก็คือเที่ยวทะเลไทยแล้ว และตอนนี้ทัวร์ที่แพมไม่ค่อยแนะนำหรือเลือกไปท้ายๆ ก็คือทัวร์ที่คนไปเยอะๆ เพราะมันก็จะไม่สวยยิ่งไปอีก เช่น ลูกค้าที่อยากไปทัวร์เขาก็อยากเห็นอะไรสวยๆ อันดับ 1 คือ พีพี แพมก็จะแนะนำไปเกาะรอกแทน ไปดูไปเที่ยว ไปถ่ายรูป การให้อาหารปลาไม่ได้ให้ลูกค้าประทับใจ เผลอๆ เขาคิดว่าเราก็ไม่ได้อยากดูแลสิ่งแวดล้อม