สิ่งที่อยากให้อุทยานปรับปรุง ในแต่ละวันอุทยานได้รายได้จากนักท่องเที่ยวเยอะมาก ฝรั่ง 1 คน ค่าเข้าอุทยานคนละ 500 แล้ว วันนึ่งถ้าสิมิลันตีต่ำๆ 1,000 คนไหม หรืออาจจะมากกว่านี้เยอะเลย แพมมีสิ่งที่อยากให้อุทยานปรับปรุง แล้วทำไมไม่ไปบอกอุทยานเองล่ะ แพมว่าบางทีรื่อพวกนี้มันเป็นเรื่องพื้นฐาน ดูตัวอย่างโรงแรมหรูๆ หน้าหาดเอกชน ก็ไม่ยาก คนคิดก็ไม่ยาก อยู่ที่ว่าจะทำไหม เช่น

ห้องน้ำ

คนเราต้องกินและก็ต้องเข้าห้องน้ำ ห้องน้ำอุทยานไม่สะอาด และสกปรก คือถ้าพูดว่าห้องน้ำที่อุทยานจัดให้ต้องอี๋เลย อยากให้อุทยานมีห้องน้ำสวยๆ น่าเข้า เพราะคนเรา โดยเฉพาะฝรั่งนี่จุกจิกมาก เรื่องความสะอาด บางทียิ่งกว่าคนไทยเรา ห้องน้ำที่ดูมีมาตรฐาน หรูหน่อย จะดีมาก แต่ควรจะทำให้ดูกลมกลืนกับธรรมชาติ เช่น ของเครือบานาน่าบีชทั้งหมด เช่น ถ้าใครได้ไปทัวร์บานาน่าบีช หรือหนุมานเวิลก็จะเห็น ทำให้ห้องน้ำสวยมาก ห้องน้ำจะเป็นไม้ไผ่ตีเรียงกันเป็นกำแพง และหลังคามุงหญ้าคา วัสดุธรรมชาติทั้งหมด และอ่างล่างมือ กระจก ต่างๆ แต่งแบบหรู หรูและกลมกลืนกัน ไฟเขาเป็นสีส้มทั้งหมด ดูแบบโรงแรมหรูเลย แต่อาจริงนะ แพมไม่เคยเข้าเลย เพราะฉี่ในน้ำตลอด ไม่ได้เข้าของอุทยาน ที่เคยเข้าก็มีอุทยานแห่งชาติสิรินาถ ครั้งเดียวไปอาบน้ำ ก่อนบินกลับกรุงเทพ ปกติไปสิมิลันก่อนกลับกรุงเทพ เข้าห้องน้ำในเรือ แพมอาบน้ำในห้องน้ำในเรือ อิอิ อาบน้ำเปล่า อาบน้ำล้างทรายบนเรือ มันติดในชุ่มว่ายน้ำเยอะมาก เอาทรายกลับสู่สิ่งแวดล้อมด้วย แล้วก็บินกลับกรุงเทพเลย หรือจะมีห้องอาบน้ำสวยๆ บนอุทยานก็ช่วยให้ทุกคนไม่ขนทรายที่ติดไปกับชุดด้วย เพราะมันเยอะจริงๆ นะ ประมาณ 1 ขีด บางที

ห้องน้ำก็ควรมีหลายจุด ไม่กระจุกอยู่จุดเดียว ให้ดูให้เกินไป จะได้ดูกลมกลืนกับธรรมชาติ และกระจายคนไปด้วย คนที่อยู่ใกล้ก็ไม่ต้องเดินไกล

ห้องน้ำขอแบบมีสายฉีดตูดด้วยนะ สะอาด แบบไม่มีสายใช้กระดาษชำระ แพมไม่อยากเข้าเลย ทุกที่เหม็นขี้มาก หลายที่ก็ทิ้งทิชชู่ในถังขยะ เห็นแล้วจะอ้วก ถึงแม้ห้องน้ำจะเปียก แต่มันก็คือห้องน้ำ ห้องน้ำก็ต้องมีน้ำ มีเปียกปกติ จ้างคนทำความสะอาดตลอดเวลาก็ทำให้สะอาดได้

ขยะ

ขยะ ถ้ามันมีชิ้นหนึ่ง มันก็จะมีคนทิ้งรวมกันหลายชิ้น ไม่นึกว่าสิมิลันที่สวยๆ ก็ยังมีขยะให้เห็นเกลื่อนโดยเฉพาะในพุ่มไม้ที่อยู่หน้าหาด หน้าหาดก็มีกระจัดกระจายบ้าง แพมเห็นกับไกด์เห็นบางคนก็เก็บ แต่ละคนคืองานตัวเองก็เยอะอยู่แล้ว จะมาเก็บขยะอย่างเดียวมันก็ไม่ใช่ แต่แพมไปเที่ยวเฉย ไม่ได้ทำงาน ทำหน้าที่อะไร ยังเหนื่อยเลย กลับมาดูโคลงเคลง เหมือนเรานั่งอยู่เรืออยู่เป็นวัน เอาจริงๆ นะ ทุกคนมีเรื่อง มีปัญหาส่วนตัวเยอะมากอยู่แล้ว อะไรที่ไม่ใช่หน้าที่ ไม่ใช่ธุระองการ เราก็ไม่ได้ทำ อุทยานต้องจ้างคนมาทำหน้าที่เก็บขยะโดยตรงเลย

อุทยานควรจ้างคนเก็บขยะโดยเฉพาะเลย คือ ทำตลอดเวลา เอาคราดกวาดเหมือนโรงแรม 5 ดาว หน้าหาด ที่เขาดูแลความสะอาดอยู่ตลอด ทำตอนเช้าก่อนนักท่องเที่ยว มาขยะหลายชิ้น ดูเหมือนถูกทิ้งมานานมาก ขยะมันต้องเก็บทุกวัน ไม่ต้องรออาสาสมัคร หรือรอแบบว่ามาเก็บขยะพร้อมมาถ่ายรูปเอาหน้าสวยๆ ขนาดหมู่บ้านจัดสรรพื้นที่ใหญ่กว่าหน้าหาดที่เล็กนิดเดียว ยังจ้างคนกวาดถนน มากวาดได้ทั้งวันเลย โดยคนในหมู่บ้านจ่ายไม่กี่บาท อุทยานได้เงินเยอะมากๆ จากค่าเข้าชม ขยะควรเป็นสิ่งสำคัญในการเงินตรงนี้มาดูแล เพราะเงินที่อุทยานเก็บไปก็คือ เพราะเอาไปบำรุงรักษาให้สิ่งแวดล้อมยังคงความสวยงามเพื่อให้ผู้คนต่อๆ ไปได้เข้ามาเยี่ยมชมในวันนี้ และวันถัดไปด้วย

ทางเดิน

ทางเดินบางทีแพมมองว่า หลายที่ไม่จำเป็นเลย ผู้คนที่มาชมความสวยงามของธรรมชาติ ทางเดินคือสิ่งที่คนสร้างขึ้น สิ่งที่คนสร้างขึ้นทำให้ความสวยงามของธรรมชาติหายไป เกาะสิมิลันมีทางเดินสวยแค่ด้านหน้า แต่ไม่จำเป็น เพราะมันร้อนเมื่อโดนแดด เดินเท้าเปล่าไม่ได้ ต้องเดินตรงพื้นทราย พอเดินเข้าไปหน่อยเป็นพื้นปูน แพมว่าไม้จะดูดีกว่าถ้าทำนะ ถ้าดีเลยคือไม่ต้องมี เกาะพีพีทางเดินที่เขาเตรียมไว้เล็ก เวลาเดินก็แออัด จะเดินที่ทรายก็ไม่ได้ เพราะนอกทางเดินที่จัดไว้ให้ โดยด่าอีก ฝรั่งเดินลัดจากหาดเข้าทางเดินก็โดนไล่ คือแบบว่าบางทีเรามาหาด ทางที่มันลัดได้ ก็อยากสำรวจ ฝรั่งไม่รุ้หรอกว่าต้องเดินตามทางเท่านั้น แล้วส่วนที่ว่าห้ามเดินนอกเส้นทางไปๆ มาๆ กลายเป็นมาถางเองเลย สร้างอาคาร สร้างร้านค้า กลายเป็นที่ว่าห้ามเดินลัด เพื่อไม่อยากให้ธรรมชาติ ไม่อยากให้ต้นไม้ตายคืออะไร แพมชอบเดินบนทราย ถ้ากวาดทางเอาใบไม้ ต้นไม้ออก ให้เป็นทางเดินแค่นี้ มันจะดูเป็นธรรมชาติมากเลย คนเห็นว่าตรงไหนไม่มีต้นไม้ ตรงไหนเดินได้ง่ายกว่าเขาก็เดินไป แล้วมันก็จะกลายเป็นทางเดินตามธรรมชาติสวยๆ ที่เราไม่ต้องไปบังคับธรรมชาติมาก เหมือนทางเดินไปนา ไปทุ่งนิแม่ะ มันสิแปนไปเอง

โรงอาหาร

โรงอาหารของอุทยานอย่างเช่นสิมิลัน แพมมองว่าต้องจ้างคนมาเก็บ มาทำความสะอาดโต๊ะด้วย เพราะราคาอาหารก็ไม่ได้ถูก แพงกว่าที่เกาะของร้านอาหารเอกชนอีก ร้านอาหารเอกชน เขาก็มีคนมาเก็บตลอดเวลา อาคารเขาก็สวยดูแบบไทยๆ บ้าง ดูเป็นธรรมชาติบ้าง แต่แพมชอบของบานาน่าบีชมากที่สุด มันเป็นเสาต้นไผ่ขนาดใหญ่ โครงก็เป็นไผ่ และห้องคาก็เป็นหญ้าคา ก็สวยมาก ถ่ายรูปกับโรงอาหารยังสวย

โรงอาหารของสิมิลันกินเสร็จ เราต้องเอาจานไปเก็บเอง และแยกทุกอย่างให้เขาด้วย บางทีมันก็ช่วยสร้างจิตสำนึกให้คน แต่บางคนที่เขาลืมเก็บ ไม่ต้องไปด่าให้เขามาเก็บก็ได้ ต้องหาคนเก็บเลย ที่อื่นแพมยังกินไม่หมดเขาก็มาเก็บแล้ว จานผลไม้ก็ใช้แบบจานจริงๆ ก็ได้ ไม่ต้องแบบใช้แล้วทิ้ง เอาง่ายๆ เลย ร้านอาหารที่เกาะพีพี จ่ายถูกกว่า แต่ดีกว่ามาก ทั้งเมนู การบริการด้วย