ครั้งแรก รู้จักกับนกช้อนหอยขาว ถ่ายรูปนกน้ำกับทุ่งข้าวในกรุงเทพ ความสวยงามของธรรมชาติกลางกรุง ที่ทำให้ชวนคิดถึงต่างจังหวัดเมื่อตอนเป็นเด็ก
ดูนกช้อนหอยขาว กลางกรุง
วันนี้ไปตรวจเลือดใหญ่ประจำปี ระหว่างทางก็เจอกับฝูงนกขนาดใหญ่ที่แพมไม่เคยเห็นมาก่อน เลยกลับรถ เข้าซอยและหาที่จอดเพื่อถ่ายรูปมาสวยๆ มาฝาก สถานที่ถ่ายรูปวันนี้คือซอยหนึ่ง ในถนนหทัยราษฎร์ คลองสามวา กรุงเทพ
แม่ป้ามาคุยด้วย
แม่ป้านางนึ่ง วัยกลางคน เข้ามาถามว่า มาหาใครค่ะ ซึ่งเรามีขาต้องกล้อง มีกล้องและเลนส์ขนาดใหญ่กำลังถ่ายรูปอยู่ เราไม่ได้จอดหน้าบ้านเขา ไม่ได้ถ่ายอยู่หน้าบ้านเขา แต่เยื้องๆ ก็ไม่เข้าใจว่าเขาถามทำไม ตอนแรกแพมอึ้ง เพราะคำถามนี้ไม่เคยได้ยินมานานมาก อาจจะเป็นเพราะคนกรุงเทพด้วย เพราะคงคิดว่าหน้าบ้านก็คือที่ของเขา เราไปยืนไม่ได้ แม้จะเป็นฝั่งตรงข้ามถนน
แพมเลยบอกแม่ป้าว่า มาถ่ายรูปนก นางไม่พูดอะไร แล้วก็ไป แต่กลับกัน คุณลุงและป้าบ้านถัดไปอีก เขาคุยดีมาก ถามว่าถ่ายสารคดีหรอ และยังแนะนำว่ามาตอนเย็น นกเต็มทุ่งนาเลย กลางวันมันไม่ค่อยมี
แพมแนะนำทุกคนเลยไปเที่ยวใต้ เขาว่าคนใต้น่ากลัว แพมไปเที่ยวใต้ครั้งแรกก็ยังคิดว่าน่าจะเป็นแบบที่เขาว่ากัน แต่ไม่เลย กลับกัน น่าจะเป็นภาคที่คนใจดีที่สุด แพมเที่ยวทะเล มีแต่คนอยากคุยด้วย เห็นเราถือกล้อง เขาก็มีเรื่องคุยด้วยตลอด น่ารัก ขนาดแค่ถึงโรงแรม แม่บ้านที่โรงแรมก็ยังน่ารัก
แพมเข้าใจว่าไม่ได้เป็นแบบนี้ทุกคน และคิดเสมอว่า stereotype ไม่มีอยู่จริง และเข้าใจว่าไม่ใช่ทุกคน และบางคนอาจจะไม่เจอแบบแพม แต่สิ่งที่แพมเจอมันคือประสบการณ์ของแพม
รู้จักกับนกช้อนหอยขาว
นกช้อนหอยขาว หรือนกกุลา ครั้งแรกที่แพมเคยเห็นเลย ก็ไม่รู้ว่าคือนกอะไร เพราะไม่ทั้งชีวิตเพิ่มเคยเห็น เลยไปหาข้อมูลมา
นกอื่นที่เจอ
นกตีนเทียน
นอกจากนกกุลาแล้ว ยังมีนกน้ำชนิดอื่นอีก เช่นนกตีนเทียน แพมไม่คิดว่ามีนกตีนเทียนด้วย เพราะปกติถ้าเห็นตามทุ่งนาก็ตัวเดียว ที่เยอะหน่อยก็ที่บางปู แต่ก็ไม่ได้เยอะขนาดนี้
นกตีนเทียนเป็นนกชายเลนขนาดเล็กถึงกลาง มีขนสีขาวดำ ปากเรียวยาว และขาเรียวยาว
ถ่ายด้วย
Panasonic GH5
กล้องรุ่นโบราณนี้ ไม่มีโหมดที่โฟกัสดวงตานก แพมต้องถ่ายมาหลายพันรูป เพื่อหารูปที่ได้มากที่สุด ถ้ากล้องรุ่นใหม่ ใช้โหมดถ่ายสัตว์แล้วเลือกเป็นถ่ายนก คงจะง่ายน่าดู ถ่ายสนุก ไม่เหนื่อยเลื่อนจอยสติกหาโฟกัส
เลนส์ Olympus 70-300mm
เลนส์ที่โฟกัสช้ามาก แพมถ่ายนกที่กำลังบินไม่ได้เลย มีช่วงที่นกเห็นแพมแล้วบินแตกขึ้นท้องฟ้าทั้งฝูง ก็ถ่ายไม่ได้ มัวแต่หาโฟกัสอยู่นั่นแหละ และเสียดายที่เวลาจะถ่ายนก
ใส่ความเห็น